Το όραμα των Μακρυκυθήρων

Η ιδέα των Μακρυκυθήρων γεννήθηκε μετά τον πόλεμο και στηρίχτηκε στους αγώνες του Κυθήριου πολιτικού Παναγιώτη Τσιτσίλια και στην προσφορά του Παναγιώτη Βιαρόπουλου.

Ο Σύνδεσμος Ελλήνων λογοτεχνών στη δεκαετία του ’50 αγόρασε τα Μακρυκύθηρα, το νησάκι στο Διακόφτι, με σκοπό να δημιουργήσει το Διεθνές Κέντρο των Μουσών, ένα κέντρο που να συγκεντρώνει ανθρώπους του πνεύματος απ΄ όλο τον κόσμο.

Advertisement

Άνοιξαν ειδικό λογαριασμό στην τράπεζα για την αξιοποίηση του νησιού και δημιούργησαν ειδική επιτροπή με μέλη ηχηρά ονόματα της εποχής, μεταξύ των οποίων ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πρώην Κυθήρων Δωρόθεος, ο υπουργός Γρηγόριος Κασιμάτης κ.α.

Πρόθεση του Σ.Ε.Λ. ήταν να παραχωρήσει δωρεάν στο νησάκι έκταση σε όποιο κράτος επιθυμούσε να ανοικοδομήσει κτίριο για τους δικούς του ανθρώπους του πνεύματος.

Το 1956 ο τοπογράφος Πιτσίνης πάνω στα Μακρυκύθηρα έκανε  ρυμοτομικό σχέδιο. Και ο Κυθήριος αρχιτέκτονας, Δ. Ζαγλανίκης έκανε μια πρόταση στην επί πτυχίω εργασία του το 1957, από την οποία είναι και η φωτογραφία, την οποία ευγενώς μου απέστειλε ο Κερκυραίος φίλος κ. Νίκος Δεσύλλας.

Ο Κυθήριος λογοτέχνης Πάνος Φύλλης αφιερώθηκε με όλες του τις δυνάμεις στην υλοποίηση αυτού του σχεδίου. Το Σεπτέμβριο του 1956 ο Σ.Ε.Λ. οργάνωσε ημερήσια εκδρομή για τα Κύθηρα με το τουριστικό πλοίο ΣΕΜΙΡΑΜΙΣ, για να γνωρίσουν από κοντά το νησί των λογοτεχνών. Απεβιβάσθησαν στο Καψάλι και επισκεφθήκανε τη Χώρα, τα Μυρτίδια, το Μυλοπόταμο, τον Ποταμό, τα Μητάτα, την Αγία Μόνη και το Διακόφτι. Εκεί έγινε αγιασμός από το Μητροπολίτη Μελέτιο και κατάθεση  θεμελίου λίθου για τα έργα που σχεδίαζαν να πραγματοποιήσουν στα Μακρυκύθηρα. Τότε εδόθη και επίσημα το όνομα Μακρυκύθηρα στο νησάκι. Αργά το βράδυ ανεχώρησαν από το Διακόφτι με το ΣΕΜΙΡΑΜΙΣ.

Ανάμεσα στους εκδρομείς ήταν και η Ελένη Ουράνη, λογοτέχνης και κριτικός, σύζυγος του Κώστα Ουράνη, γνωστή ως Άλκης Θρύλος. Δυστυχώς αυτή η αστραπιαία εκδρομή στα Κύθηρα, σε μια εποχή που δεν υπήρχε η υποδομή για απαιτητικούς επισκέπτες,  ήταν ανοργάνωτη και κουραστική με πολύ φορτωμένο πρόγραμμα που κούρασε τους εκδρομείς με αποτέλεσμα ο Άλκης Θρύλος όταν γύρισε στην Αθήνα έγραψε ένα άρθρο για τα Κύθηρα με κάθε άλλο παρά κολακευτικά σχόλια, γεγονός που ανάγκασε πολλούς διακεκριμένους Κυθηρίους  να  απαντήσουν.

Η αρθρογράφος στεναχώρησε πολύ τους Κυθηρίους, οι οποίοι έκαναν ό, τι μπορούσαν για να περιποιηθούν τους εκδρομείς και δεν ευθύνονταν για την αποτυχία του ταξιδιού στα Κύθηρα, το οποίο οπωσδήποτε δεν μπορεί να γίνει σε μια ημέρα. Ίσως η κ. Ουράνη,  ήταν επηρεασμένη από το παράδειγμα του συζύγου της που ήρθε στα Κύθηρα με αρνητική προδιάθεση και απέδωσε το ταξίδι στα Κύθηρα με πολύ μελαγχολικές πινελιές.

Τελικά το όραμα των Μακρυκυθήρων με όλο τον ενθουσιασμό που ξεκίνησε, ναυάγησε, διότι πάντοτε παραμονεύει ο μεγάλος κίνδυνος για το ταξίδι στα Κύθηρα, που είναι η αδυσώπητη πεζή πραγματικότητα.

Δημοσιεύθηκε στο Φ.329 της έντυπης έκδοσης, Νοέμβριος 2017