Η υπόγεια πόλη της Καππαδοκίας που ανακαλύφθηκε τυχαία

Το 18 επιπέδων εσωτερικό του -βαθύτερο από οποιοδήποτε άλλο υπόγειο συγκρότημα που βρέθηκε στην περιοχή- ήταν στην κυριολεξία μια αυτόνομη μητρόπολη που περιλάμβανε άξονες εξαερισμού, πηγάδια, κουζίνες, σχολικές αίθουσες, ελαιοτριβεία, λουτρό, ακόμη και οινοποιείο, ενώ συνολικά μπορούσε να φιλοξενήσει έως και 20.000 άτομα.

Όταν απειλείτο από επίθεση, κάθε επίπεδο της πόλης θα μπορούσε να σφραγιστεί με μια από τις αμέτρητες μονολιθικές πέτρινες πόρτες. Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι οι Χετταίοι ή οι Φρυγικοί ήταν από τους πρώτους που ανοικοδόμησαν του Derinkuyu, αλλά αργότερα καταλήφθηκε και επεκτάθηκε από μια σειρά από άλλες ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των χριστιανών της Βυζαντινής εποχής, οι οποίοι άφησαν πίσω τους μια συλλογή υπόγειων τοιχογραφιών και παρεκκλησιών, αναφέρει το history.com.

Σήμερα, πάνω από 600 είσοδοι στην υπόγεια πόλη Derinkuyu έχουν βρεθεί σε αυλές και ιδιωτικές κατοικίες γύρω από αυτή, δίνοντας την εντύπωση ότι μπορεί να υπήρχαν κάποιες «τρύπες» σε αυτήν την εντυπωσιακή άμυνα, αλλά είναι αμφίβολο ότι πολλοί εχθροί θα μπορούσαν να διαπεράσουν τις βαριές και αεικίνητες πέτρινες πόρτες της πόλης.

Παρά τη μακρά ιστορία της πόλης, το Derinkuyu δεν ανακαλύφθηκε μέχρι τη δεκαετία του 1960, όταν ένας ντόπιος ανακάλυψε τις σήραγγες ενώ ανακαίνιζε το σπίτι του.

Από το 1969 ο τόπος άνοιξε για τους επισκέπτες, με περίπου το μισό της υπόγειας πόλης να είναι προσβάσιμο σε αυτούς.