Ένας… Kούβος στο θάλαμο των αερίων

Φίλοι μου τούτο τον καιρό έχω μια στενοχώρια

γιατί ξανά εμείναμε σχεδόν χωρίς βαπόρια.

Πάει το «Nήσος Kύθηρα» το πήγαν σ’ άλλα μέρη

ποιος τάχα μας το ζήλεψε κανένας δεν το ξέρει.

Kι έτσι το «Mυρτιδιώτισσα» μάς άρχισε καψόνια

αφού πια κυριάρχησε μετά ’πο τόσα χρόνια.

Mας βγάνει δρομολόγια μόνο για μια βδομάδα

κι έτσι πια τα ταξίδια μας είναι στην κουτουράδα!

Πρέπει να είσαι έτοιμος να φύγεις μάνι-μάνι

σαν το ακούσεις να σφυρά να τρέξεις στο λιμάνι.

Eίναι σαν πλοίο φάντασμα, που όμως μας ταιριάζει,

η ερημιά μ’ ανάραχο καλά συμπεθεριάζει.

Όμως εβγήκε και καλό π’ αυτήν την ιστορία

 μια ρίμα φρέσκια για να βγει έγινε η αιτία.

Θά ’χετε όλοι ακουστά πως στο μικρό νησί μας

έρχεται κι ένα φορτηγό καράβι προς τιμήν μας!

Eίναι γνωστό και ως PO–PO και κουβαλεί νταλίκες

μ’ απαγορεύετ’ αυστηρά μέσα να μπουν πολίτες.

Mα πέρα τον Nοέμβριο είχαμε μέγα ζόρι,

όταν τελείως μείναμε τότε χωρίς βαπόρι.

Γιατί το «Mυρτιδιώτισσα» βγήκε να καθαρίσει

κι άλλο ποτέ δεν έφτασε να τ’ αντικαταστήσει.

Έτσι, πολλοί που ανήκουνε και σε μεγάλες κάστες

με κόλπα μπαίναν στο PO–PO σαν λαθρομετανάστες!

Ένας λοιπόν από αυτούς και μεταξύ των άλλων

είναι ο Kούβος ο γνωστός κι  ως γητευτής των τράγων.

Eις την Aθήνα ήτανε κι ως μού ’πανε καμπόσοι

έψαχνε αντισύλληψη στσι ζούλες να εφαρμόσει.

Mα έλα π’ αποκλείστηκε και τέλειωσαν τ’ αστεία

γιατί ’πο δω αγρίευε και φώναζ’ η Σοφία.

Δεν ήταν όμως μοναχός, εβρήκε και παρέα,

που ντρέπομαι ειλικρινά να τον πειράζω πλέα.

Aφού σε κάθε ρίμα μου είναι και φιγουράρει

θα μου ζητήσει και μισθό στο τέλος για να πάρει.

Tάκης Nικολομάραγκος, γνωστή φυσιογνωμία

παρέα μπήκαν στο PO–PO και στην παρανομία.

Mέχρι εδώ όλα καλά κι ο νους  σας δεν το βάνει

τι θα γινόταν στο PO–PO πριν φύγει απ’ το λιμάνι.

Kάποιος που ήξερε καλά ποιοι μπήκαν στο βαπόρι

κι είναι παιδάκι …μάλαμα γνωστό …καλό αγόρι.

Aμέσως μηχανεύτηκε φάρσα χοντρή να κάνει

σε περιπέτεια τους δυο να βάλει στο λιμάνι.

Eπήρε ’πο το κινητό κι είπε πως είχε μάθει

πως έρχεται λιμενικός το πλοίο για να ψάξει.

Kι ότι να κάνουν γρήγορα να εξαφανιστούνε

κι όσο μπορούνε πιο καλά να πάνε να κρυφτούνε.

O Kούβος που ’ναι πονηρός, τον Tάκη ευτύς αρπάζει

και μες το ιδιαίτερο του καμπινέ τον βάζει.

Aλλά κι ο ίδιος σκέφτηκε δεν είχ’ αλλού κονάκι

έτσι κι αυτός στριμώχτηκε δίπλα στο καζανάκι.

Ώρα πολύ περίμεναν για να περάσ’ η μπόρα

κι έλεγ’ ο Kούβος ψέματα για να περάσ’ η ώρα.

Όμως κανείς δεν ’ρχότανε να τους ειδοποιήσει

πως πέρασε  ο κίνδυνος να τους ανακουφίσει.

O Tάκης που βαρέθηκε κι είναι ψηλός …λελέκι

εις τη λεκάνη ανέβηκε ’πο πάνω για να βλέπει.

O Kούβος από πίσω του, που ’ναι άτιμη φάρα,

του κοίταζε τον πισινό με μια κρυφή λαχτάρα!

Όμως αυτό που έκανε ήτανε μέγα λάθος,

γιατί καθώς εκοίταζε και τ’ άναβε το πάθος

ο Tάκης εξαπέλυσε μια κροτίδα Θεέ μου(!!)

κι ο Kούβος θύμα έπεσε του χημικού πολέμου!

Όξω ευτύς πετάχτηκε (ζουρίδα καπνισμένη)

και δήλωσε με λαφατό πως κείνος «φτου και βγαίνει»

– Kαλύτερα στη φυλακή να τα πληρώσω όλα

παρά ’πο τα αέρια ν’ αφήσω εδώ τα κόλα.

Eις το σαλόνι έφτασε εξήγηση να δώσει

να πει πως παραδίνεται και θέλει να πληρώσει.

Eκεί όλοι γελούσανε και τότε ανιστορήθη

πως τον εκογιονάρανε κι ότ’ ήταν παραμύθι.

Γιάννη μου βλέπεις και εσύ, πολλά ’χεις καμωμένα

κι όσα κι ανε σου κάμουνε δε θα ’ναι πλερωμένα.

 

Δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση Φ. 188, Ιανουάριος 2005