Το μέγα πρόβλημα της έλλειψης γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια μετά από σειρά γεγονότων που ξεκίνησαν ουσιαστικά από τη μεγάλη οικονομική κρίση που πέρασε η χώρα τη δεκαετία 2010-2020 και τα απόνερά της τα αισθανόμαστε ακόμη.
Κι αυτή όμως δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στα κεφάλια των Ελλήνων, αλλά ξεκίνησε από συρροή κακών πολιτικών επιλογών σειράς κυβερνήσεων, αλλά και λαϊκίστικων πολιτικών, που έφθαναν μέχρι τα τελευταία χρόνια.
Ένα από τα μεγάλα θύματα όλων των παραπάνω ήταν και το ΕΣΥ με γιατρούς και νοσηλευτές να αναζητούν καλλίτερες προοπτικές σε άλλες χώρες. Η ιατρική και η νοσηλεία είναι δύσκολα έργα κάτι που λίγοι κυβερνώντες αντιλαμβάνονται. Έτσι δεν είναι καθόλου τυχαίο πως φθάσαμε ως εδώ ή μάλλον ήταν μοιραίο. Τώρα φάνηκε όλη η γύμνια πολλών χρόνων και μεγάλης συσσώρευσης λαθών.
Για να γυρίσει αυτή η κατάσταση χρειάζονται γενναία μέτρα κι αυτά ακόμη πιο γενναίες συναινέσεις κάτι για το οποίο δεν φαίνονται έτοιμοι οι πολύξεροι πολιτικοί μας, αλλά όχι μόνον αυτοί. (Αυτό το τελευταίο, που μετρά και τις ευθύνες όλων, μπορεί να αξιολογηθεί αν γίνει μία απλή σύγκριση με όσα διαβάζουμε για ένα άλλο σύστημα υγείας, το Βρετανικό, που παραπαίει εδώ και χρόνια).
Έτσι, δεν είναι καθόλου παράξενα όσα συμβαίνουν και στο τοπικό Νοσοκομείο με όλες τις ελλείψεις του σε γιατρούς περισσότερο, γιατί μερικές άλλες ειδικότητες ίσως έχουν επάρκεια. Φυσικά, το θέμα μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο το κράτος, καθώς δεν είναι ούτε απλό, ούτε και το μόνο. Και η αντιμετώπισή του ίσως ξεκινά από μία γενναία αναμόρφωση του ΕΣΥ, ένας ειλικρινής αγώνας επαναπατρισμού μερικών τουλάχιστον, επιστημόνων και πολλά ακόμη, μερικά από τα οποία σκοντάφτουν σε δύο γνωστούς παράγοντες. Τη μόνιμη παθογένεια της δημόσιας διοίκησης που φθάνει μέχρι την πολιτική ηγεσία και την έλλειψη πόρων, που, και όταν υπάρχουν, δεν διανέμονται σωστά.
Για όλα τα παραπάνω δεν χρειάζεται μάλλον να πούμε για ποίες ειδικότητες λείπουν ή γιατί λείπουν. Και απλά να αναμείνουμε, αν κάτι θα μπορέσει να λειτουργήσει και σωστά σε αυτόν τον τόπο.
Δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας Κυθηραϊκά στο φύλλο Μαρτίου 2024