Σαρακοστή αγία – Ποίημα Γεωργίου Σουρή

Παρά τον τίτλο του, το ποίημα αυτό, που γράφτηκε το 1888, είναι πατριωτικό και αναφέρεται σε μία εποχή γεμάτη ελπίδες, που είχαν γεννηθεί στην μικρή τότε Ελλάδα και αναφέρονταν στις Ελληνικές βλέψεις για προσάρτηση της Θεσσαλίας, της Ηπείρου και της Κρήτης που ήταν υπό τουρκικό ζυγό. Ενδιαφέρον έχει η αναφορά στην πολιτική των μεγάλων δυνάμεων και τη στάση τους.

Advertisement

Σαρακοστή αγία.

Σαρακοστὴ ἁγία, καλῶς μᾶς ἦλθες πάλι,
ἔξω τὸ τόσο γλέντι, ἡ τρέλλα, τὸ μεθύσι,
ἡσύχασε τὴ φούρια, τῆς Ἀποκρῃᾶς τὴ ζάλη,
κι’ ἡ χάρις σου ἀμέσως τὸ ζήτημα ἂς λύσῃ,
Σαρακοστὴ ἁγία, δός μας καμπόσο νοῦ,
κι’ ἐμπρός μας ἂς ἀνοίξουν ἡ πόρταις τ’ οὐρανοῦ.

Ἡ ρέβαις, τὰ φασόλια, τὰ σκόρδα, τὰ ρεβίθια,
ἂς δυναμώσουν ὅλων τ’ ἀδύνατα κορμιά,
θάρρος, φωτιὰ νὰ χύσουν μὲς στῶν Ρωμηῶν τὰ στήθεια,
νὰ φᾶνε μὲ τὰ δόντια τοὺς Τούρκους μονομιά.
Σαρακοστὴ ἁγία, βοήθησέ μας σὺ
τὸν ἔνδοξο Σουλτάνο νὰ κάνωμε τουρσί.

Σαρακοστὴ ἁγία, κάθε Ρωμηὸς πολίτης
στὸ ἔλεός σου τρέχει μὲ δάκρυα στὰ μάτια.
Ἂς κόψῃ μὲ μιὰν ὥρα τὸν Βίσμαρκ μηνιγγῖτις,
ν’ ἀφήσουν πιὰ οἱ Τοῦρκοι τὰ τόσα των γινάτια.
Σαρακοστὴ ἁγία, κόψε σὲ μιὰ στιγμὴ
τοὺς μισητοὺς ἐχθρούς μας καὶ τὸ Βαρθελεμύ.

Ἐμπρός, διπλαῖς μετάνοιαις μ’ εὐλάβεια μεγάλη,
ἂς εἶναι τὸ φαγί μας ξερὸ ψωμὶ κι’ ἐληά,
τὸ στῆθος ἂς κτυποῦμε τὸ κούφιο μας κεφάλι,
κι’ ἂς σέρνωμ’ ἀπ’ τὴ ρίζα μὲ λύσσα τὰ μαλλιά,
Σαρακοστὴ ἁγία, ἐλέησον ἡμᾶς,
καὶ σύμβολον πολέμου ἂς εἶν’ ὁ τ α ρ α μ ᾶ ς.

Χριστὲ καὶ Παναγία, Ἀγγέλοι κι’ Ἀποστόλοι,
ἡ χάρις σας ἡ θεία σ’ ἐμᾶς ἂς κατεβῇ,
ἂς στραβωθοῦν οἱ Τοῦρκοι σὲ μιὰν ἡμέρα ὅλοι,
νὰ κάμωμε γιουροῦσι στοὺς Τούρκους σὰν στραβοί.
Σαρακοστὴ ἁγία, ὁ νειός μας βασιληᾶς
στὰ Γιάννινα νὰ φάῃ τ’ ἀρνὶ τῆς Πασχαλιᾶς.

Ἀλλοιῶς τὸ ζήτημά μας κατήφορο ἂν πάρῃ,
ἂν ὁ Χαμὶτ δὲν δώσῃ τοὐλάχιστο τὴν Κρήτη,
πετοῦμε τοῦ Θεοῦ μας τὸ κάθε συναξάρι
καὶ πιάνομε τὸ θεῖο Κοράνι τοῦ Προφήτη.
Σαρακοστὴ ἁγία, ποὺ ὅλους βοηθεῖς,
βοήθα μας, ἀλλέως, τουρκεύω παρευθύς.

Γ. ΣΟΥΡΗΣ