Τείχος του Βερολίνου: 28 χρόνια από την πτώση του μεγαλύτερου συμβόλου του Ψυχρού Πολέμου

την Νοέ 10, 2017

Μεταξύ της 12ης και 13ης Αυγούστου 1961, η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας ανέγειρε το «Berliner Mauer», το μεγαλύτερο ίσως σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου, που χώριζε το ανατολικό από το δυτικό Βερολίνο επί 28 έτη. Για την κυβέρνηση του ανατολικού Βερολίνου, επρόκειτο για ένα «αντιφασιστικό τείχος προστασίας», ενώ για το δυτικό Βερολίνο και το δυτικό κόσμο στο σύνολό του ήταν το «Τείχος της Ντροπής».

Με την ανέγερση του Τείχους, η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας προσπάθησε να σταματήσει την αυξανόμενη φυγή των κατοίκων της προς την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Το σιδηρούν παραπέτασμα που κρατούσε διχοτομημένη την Ευρώπη είχε βρει την απόλυτη έκφρασή του στο Τείχος του Βερολίνου. Μέχρι και σήμερα, δεν είναι γνωστός ο ακριβής αριθμός των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να περάσουν το Τείχος και να βρεθούν στη δυτική πλευρά του, ενώ υπάρχουν μαρτυρίες που αναφέρουν ότι οι Ανατολικογερμανοί συνοριοφύλακες και οι Σοβιετικοί στρατιώτες πυροβολούσαν όσους επιχειρούσαν να διαφύγουν.

Το Τείχος έπεσε τη νύχτα της 9ης προς τη 10η Νοεμβρίου 1989 και ενώ η ΕΣΣΔ έφτανε στο τέλος της. Είχε προηγηθεί η απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, να επιστρέψει στις χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης τόσο στην εσωτερική όσο και στη διεθνή πολιτική. Έτσι, η μία μετά την άλλη οι χώρες του Ανατολικού Μπλοκ άρχισαν να καταλύουν τα κομμουνιστικά καθεστώτα και να διεξάγουν εκλογές. Παράλληλα, οι κάτοικοι του Ανατολικού Βερολίνου άρχισαν να εντείνουν τις διαδηλώσεις τους για εκδημοκρατισμό και ελευθερία διακίνησης, ειδικά όταν ο ηγέτης της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Έριχ Χόνεκερ, αρνήθηκε να συμμετάσχει στις εξελίξεις που δρομολόγησε ο Γκορμπατσώφ.

Το 1990, 118 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο κλήθηκαν να στολίσουν με τα γκράφιτί τους τα κομμάτια του Τείχους που στέκουν όρθια. Έτσι, σήμερα οι επισκέπτες μπορούν να δουν από κοντά αυτό το «ζωντανό» σημείο του Βερολίνου που έχει απομείνει για να θυμίζει στους παλιότερους και να μαθαίνει στους νεότερους την πολύ πρόσφατη και επώδυνη ιστορία της σύγχρονης Ευρώπης την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.