Οι 15άρηδες

Μπορεί να υπάρχει τεράστια αναταραχή και μεγάλος πόνος στην κοινωνία μας λόγω των συνεχών, μερικές φορές δε εξωπραγματικών γεγονότων (θεομηνίες, συγκρούσεις τρένων, φωτιές, πλημμύρες, δολοφονίες), όμως πάντοτε κάτι ξεπετάγεται και δίνει κάποια ελπίδα , ένα αχνό χαμόγελο στα χείλη των πικραμένων συμπολιτών μας.

Αυτά δεν είναι άλλα από πρωτοποριακές ιδέες οι οποίες ταρακουνούν από το λήθαργο τους κοιμισμένους και ψεκασμένους από τα γνωστά κέντρα (παρα)πληροφόρησης και ανήμπορους να κινητοποιηθούν Νεοέλληνες.

Advertisement

Βυθισμένος και εγώ μέσα στις ζοφερές και μελαγχολικές μέρες του σήμερα και του πρόσφατου παρελθόντος,  μια τολμηρή ιδέα ήρθε και χτύπησε το νου και την καρδιά μου. Αυτή (η ιδέα) δεν ήταν άλλη απο την ομόφωνη απόφαση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να αναγγείλει ότι στις επερχόμενες εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου του κόμματος, δικαίωμα ψήφου θα έχουν μέλη και φίλοι του κόμματος οι οποίοι θα έχουν ηλικία δέκα πέντε (15) ετών και άνω και μέχρι της ηλικίας των 115 ετών ( για να μπεί, επί τέλους, κάποιος φραγμός στη γεροντοκρατία). Με άλλα λόγια, κάτω των 15 ετών αποκλείεσαι του δικαιώματος. Αυτά δε που ορισμένοι ονειρεύονται όπως στις ψηφοφορίες στα 5μελή  και 15μελη συμβούλια, αφορούν σε μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και μόνο για την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων και δεν έχουν σχέση με τις εκλογές για την ανάδειξη προέδρου ή αρχηγού ενός κόμματος, οι οποίες (εκλογές), αποτελούν και το ύψιστο δικαίωμα του εκλέγειν “υπηρέτες του λαού” στην ταλαίπωρη δημοκρατία μας. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση δε, αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εν δυνάμει δηλαδή μελλοντικό πρωθυπουργό. Εύγε σύντροφοι.

(Για το δικαίωμα του εκλέγεσθαι από 15 ετών και άνω, δεν έχω ακόμα σαφή εικόνα. Θα δείξει. Εξ ΄άλλου στην πλέρια δημοκρατία μας, κάποιο κόμμα μπορεί να εμφανισθεί και να κατεβάσει το όριο στα 13 έτη και για το εκλέγειν και για το εκλέγεσθαι, δηλ. μόλις εισαχθεί κάποιος στο Γυμνάσιο, για να ικανοποιηθούν όλα τα μειράκια της πατρίδας μας. Εδω που γεννήθηκε η Δημοκρατία, όλα είναι πιθανα)

Να λοιπόν, μέσα στη μαυρίλα, μέσα από τα καμμένα, ένα μικρό λουλουδάκι κάνει την εμφάνισή του, μήνυμα ελπίδας για το μέλλον του τόπου. Διότι μόνο καλό θα προσφέρει στο έθνος μας και στην κοινωνία μας μια τέτοια πρωτοβουλία. Καθώς, όπως και οι περισσότεροι συνάνθρωποί μας, πιστεύω ακράδαντα ότι το μέλλον της χώρας βρίσκεται στα χέρια της νεολαίας της.

Αυτή η ρηξικέλευθη και πρωτοπορούσα νεολαία, θα μπορέσει να ανοίξει νέες θύρες για την προκοπή του τόπου μας. Η συμμετοχή των νέων μας στα κοινά (έστω και από αυτή την ηλικία) μόνο θαυμαστά  αποτελέσματα μπορεί να παράγει.

Και επειδή αντλαμβάνομαι ότι κάποιοι-ας μην τους χαρακτηρίσω-πιθανόν να ειρωνεύονται τη φιλοσοφημένη και -προφανώς – ανυστερόβουλη αυτή απόφαση, ας μη προτρέξουν. Ας γυρίσουν λίγο πίσω να δούν (εαν θέλουν φυσικά) τις κολοσσιαίες  αλλαγές που έφερε στην παιδεία ( και στη χώρα) ο νόμος 1566/1985 (εφαρμογή από το 1986) με την εισαγωγή των 5μελών και 15μελών συμβουλίων, ως προελέχθη. Αναπτύχθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό η δημοκρατική συνείδηση των μαθητών, η αλληλεγγύη, η κατανόηση των προβλημάτων της παιδείας, ο σεβασμός προς τους δασκάλους, η κοινωνικοποίηση και τέλος η ανύψωση του επιπέδου των σπουδών.

Η δίψα της νεολαίας μας για μόρφωση, οι συνεχείς αγώνες και πιέσεις προς τις εκάστοτε κυβερνήσεις για καινούργια σχολεία,ολιγομελή τμήματα,νέα πανεπιστήμια, σύγχρονες υποδομές κλπ, έφεραν μια πρωτοφανή έκρηξη γνώσης και πολιτισμού, τολμώ να πω.Αυτά, λόγω των ανοιχτών διαδικασιών και της συμμετοχής όλων των μαθητών στα δημιουργηθέντα συμβούλια.

Τώρα, αυτοί που καλούνται να γυρίσουν πίσω στο 1986 και να αποτιμήσουν τη συνέχεια μέχρι σήμερα, είναι πιθανόν να διαπιστώσουν ότι:

τα συμβούλια πολλές φορές το παρατραβάνε( ε, παιδιά είναι), οι καταλήψεις έγιναν θεσμός(πως αλλιώς θα εκδηλωθεί η οργή των νέων;), οι μαθητές ξαφνικά έγιναν πανέξυπνοι και γι αυτό η βαθμολογία τους κυμαίνεται από 16-20 (ότι είναι πιό έξυπνοι το βλέπουμε πώς παίζουν στα δάχτυλα τα κινητά τηλέφωνά τους), οι εισαγώμενοι στα πανεπιστήμια, αρκούνται σε βαθμούς 5-9 (και τι έγινε δηλαδή;), τα φροντιστήρια έχουν γίνει περισσότερα από τα σχολεία (αφού υποχρηματοδοτείται η παιδεία..), υπάρχει τεράστιο πλήθος αδιόριστων “καθηγητών” (κανείς δεν μπορεί να στερήσει τη γνώση στον οποιονδήποτε) κλπ. Και το διαπιστώνουν, Και λοιπόν;

Λοιπόν, ας αναλογισθεί ο καθένας μας τι επικρατεί σήμερα και ας λάβει θέση. Υπεύθυνα. Χωρίς μα και μου.

Υ.Γ.1 Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Αρχή, ο αριθμός των ατόμων ηλικίας 15 ετών (διότι οι 16άρηδες πλέον ψηφίζουν κανονικά), είναι περίπου 100.000 άτομα. Ενδιαφέρον θα είχε να μας ενημερώσουν οι εμπνευστές των 15άρηδων, πόσοι “τσίμπησαν” και ψήφισαν,

Υ.Γ.2 Και με αυτή την ευκαιρία θα τροποποιηθεί ελαφρώς και το τραγούδι του Διονύση (ένας είναι ο Διονύσης ή Νιόνιος) “ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΤΟΥΤΟ” , όπου πλέον θα είναι 15άρης αυτός που θα γ…ει τα Λύκεια. Είναι και αυτό μια κάποια πρόοδος.