Η ωραία κοιμωμένη

Πριν από μερικές ημέρες, ο πρόεδρος Μακρόν δήλωσε ότι η Ευρώπη θα πρέπει να συμμετάσχει με ανθρώπινο δυναμικό στην Ουκρανία. Η δήλωσή του δεν έγινε δεκτή με ιδιαίτερο ενθουσιασμό από τους υπόλοιπους ηγέτες, μεταξύ τους και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αυτό θα σήμαινε μια απευθείας σύγκρουση της Ευρώπης με τη Ρωσία. Ο Μακρόν υποχώρησε, εξηγώντας ότι εννοεί συμβουλευτικό και όχι μάχιμο προσωπικό. Η Ρωσία αποκάλυψε ότι αυτό δραστηριοποιείται ήδη στον πόλεμο της Ουκρανίας. Και μετά ήρθαν οι υποκλοπές από τη Γερμανία. Δεν μας αποκάλυψαν τίποτε καινούργιο, εκτός από τα κενά των γερμανικών υπηρεσιών. Κάτι δεν πάει καλά με τη Γερμανία. Η φρεγάτα της στην Ερυθρά αποπειράθηκε να καταρρίψει ντρόουν. Δεν ξέρω ποιο είναι σοβαρότερο. Οτι αστόχησε ή ότι το ντρόουν ήταν συμμαχικό; Αυτά, όμως, είναι υποσημειώσεις. Το κυρίως θέμα είναι η Ρωσία. Με αφορμή τις δηλώσεις του Μακρόν, ο πρόεδρος Πούτιν υπενθύμισε πως η Ρωσία διαθέτει πυρηνικά όπλα και δεν θα διστάσει να τα χρησιμοποιήσει αν δεχθεί επίθεση από την Ευρώπη. Δικαιολογημένος πανικός. Η διάρρηξη της μεταπολεμικής συνθήκης, ότι τα πυρηνικά όπλα τα κατασκευάζουμε για να μην τα χρησιμοποιήσουμε. Αν θες ειρήνη ετοιμάσου για πόλεμο· Para bellum. Και αν θέλεις πόλεμο; Ο Πούτιν, αν μη τι άλλο, έχει την ειλικρίνεια να κάνει ό,τι λέει. Ηθελε εισβολή στην Ουκρανία; Την έκανε, σε πείσμα των Ευρωπαίων ηγετών. Οφείλουμε να εκλάβουμε στην κυριολεξία την απειλή του για τη χρήση πυρηνικών όπλων. Και, επιτέλους, οι Ευρωπαίοι ηγέτες οφείλουν να αντιληφθούν ότι ο Πούτιν δεν σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο που σκέφτονται αυτοί.

Ποιο είναι το μέλλον του πολέμου στην Ουκρανία; Μια νίκη της Ρωσίας θα σημάνει ήττα της Ευρώπης. Ομως η Ευρώπη μόνη της δεν μπορεί να βοηθήσει την άμυνα της Ουκρανίας. Χρειάζεται τη συνδρομή των ΗΠΑ. Και ποια θα είναι η έκβαση του πολέμου αν αναλάβει ο Τραμπ τις ΗΠΑ; Θα αφήσει τους Ουκρανούς στη μοίρα τους, ενώ στο άλλο μεγάλο μέτωπο κατά της Δύσης θα ενισχύσει τις πιο ακραίες δυνάμεις του Ισραήλ; Ηρθε η ώρα της Ευρώπης; Μεγάλη κουβέντα. Οι προοπτικές της διεθνούς κατάστασης, όμως, προς τα εκεί δείχνουν. Είναι η Ευρώπη σε θέση να αναλάβει τον ιστορικό της ρόλο; Μπορούν οι ευρωπαϊκές δυνάμεις να απογαλακτισθούν από τη στρατιωτική εξάρτησή τους από τις ΗΠΑ; Και το κυριότερο. Είναι θέμα προϋπολογισμού; Ή μήπως είναι θέμα νοοτροπίας; Η «ωραία κοιμωμένη» περιμένει το φιλί του πρίγκιπα για να την ξυπνήσει; Απλώς στα παραμύθια του καιρού μας δεν υπάρχουν πρίγκιπες. Τον ρόλο τους τον έχει αναλάβει η δημοκρατική εγρήγορση. Και αυτή είναι που κινδυνεύει στη σημερινή Ευρώπη.