Παναγιώτης Στάθης: Μη κρατικά ΑΕΙ – Μια ιστορική μειοψηφία στο ΣτΕ κορυφαίων Δικαστών (3 μετέπειτα προέδρων του) πριν 25 χρόνια που άνοιγε τον δρόμο

Μια ιστορική μειοψηφία σε μια απόφαση ορόσημο του Συμβουλίου Επικρατείας, τοποθετημένη σε χρόνο που η κοινωνική, πολιτική και ακαδημαϊκή πλειοψηφία έκλεινε την πόρτα στο ευρωπαϊκό βήμα της ίδρυσης μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων στην Ελλάδα, αποκαλύπτει σήμερα το dikastiko.gr. Αυτή η μειοψηφία, καταγεγραμμένη 25 χρόνια πριν, αποτελείται από κορυφαίους δικαστές , μεταξύ των οποίων και τρεις μετέπειτα πρόεδροι του Συμβουλίου Επικρατείας : Η Ειρήνη Σάρπ (νυν πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού) , ο Αθανάσιος Ράντος (νυν εισαγγελέας του δικαστηρίου της ΕΕ) και ο Νίκος Σακελλαρίου.

Advertisement

EUROKINISI/FACEBOOK/DIKASTIKO.GR

Χαρακτηριστικά στην υπ΄αριθμόν 3457/1998 απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου , καταγράφονται στη σκέψη 5 ως μειοψηφία “ οι Σύμβουλοι Α. Τσαμπέση, Γ. Παπαμεντζελόπουλος, Ν. Σακελλαρίου, Α. Ράντος και Ε. Σαρπ, οι οποίοι υποστήριξαν τη γνώμη ότι οι μνημονευμένες διατάξεις του Συντάγματος (σ.σ άρθρο 16) ρυθμίζουν τα της παροχής στην Ελλάδα ανωτάτης εκπαιδεύσεως και καθορίζουν τη νομική μορφή και το καθεστώς λειτουργίας των Ελληνικών Ιδρυμάτων, τα οποία την παρέχουν και ότι συνεπώς το μόνο το oποίο αποκλείεται, ρητώς, από το Σύνταγμα, είναι η σύσταση στην Ελλάδα από ιδιώτες ανωτάτων Σχολών, όχι όμως και η λειτουργία στην Ελλάδα Τμημάτων ή Παραρτημάτων ομοταγών Ανωτάτων Σχολών που έχουν την έδρα τους στην αλλοδαπή και ειδικότερα σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως”.

Η υπόθεση

Η συγκεκριμένη απόφαση (3457/98) που είχε τύχει μεγάλης δημοσιότητας είχε κρίνει κατά πλειοψηφία ότι τα πτυχία που χορηγούν ευρωπαϊκά αναγνωρισμένα ΑΕΙ σε αποφοίτους τους που πραγματοποίησαν ένα μέρος των σπουδών τους στην Ελλάδα σε κάποιο από τα 32 Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών («κολέγια») είναι ουσιαστικά χωρίς αντίκρισμα για το επίσημο ελληνικό κράτος. Η Ολομέλεια του ΣτΕ απέρριψε, ως γνωστόν, την προσφυγή που είχε υποβάλει κόρη πρώην βουλευτή και επικύρωσε την άρνηση του ΔΙΚΑΤΣΑ να αναγνωρίσει το πτυχίο της (από γαλλικό νομικό Πανεπιστήμιο). Το ΔΙΚΑΤΣΑ νομίμως, όπως κρίθηκε, είχε εγκρίνει μόνο την εγγραφή της στο τρίτο έτος σπουδών ελληνικής Νομικής Σχολής, αφού στη Γαλλία είχε πραγματοποιήσει δύο έτη σπουδών. Για το ΔΙΚΑΤΣΑ και το ΣτΕ τα δύο χρόνια σπουδών που η προσφεύγουσα είχε κάνει νωρίτερα σε παράρτημα του γαλλικού ΑΕΙ στην Ελλάδα δεν μπορούν να νομιμοποιήσουν το πτυχίο της.

Ίδιο σκεπτικό

Το σκεπτικό της ισχυρής μειοψηφίας των κορυφαίων νομικών , είναι ουσιαστικά η βάση αυτού που επικράτησε τα επόμενα χρόνια ως ευρωπαϊκή νομολογία και αποτελεί εν τέλει και τη βάση της νομοθετικής μεταρρύθμισης όπως επιχειρείται τόσο χρόνια μετά από το Υπουργείο Παιδείας. Η βάση αυτού του σκεπτικού αφορά τη δυνατότητα – απορρέουσα από το κοινοτικό Δίκαιο- στην “ελευθερία κυκλοφορίας των προσώπων και το δικαίωμα εγκαταστάσεως αυτών (σ.σ που) κατοχυρώνονται από τις διατάξεις των άρθρων 48 και 52 της Συνθήκης Ε.Ο.Κ. και συνιστούν θεμελιώδεις ελευθερίες στο Κοινοτικό Σύστημα, οι οποίες

δεν θα ήταν δυνατόν να επιτευχθούν πλήρως εάν παρείχετο στα κράτη μέλη (KM) η δυνατότητα να αρνούνται το ευεργέτημα των διατάξεων του Κοινοτικού Δικαίου, σ’ εκείνους από τους υπηκόους των, οι οποίοι, έχοντας κάνει χρήση των ευχερειών, οι οποίες παρέχονται σ’ αυτούς από τις διατάξεις του Κοινοτικού Δικαίου, απέκτησαν επαγγελματικές ικανότητες σε ένα KM άλλο από εκείνο, του οποίου έχουν την υπηκοότητα”.

Χαρακτηριστικό επίσης είναι πως η πλειοψηφία, αρνήθηκε να υποβληθεί προδικαστικό ερώτημα (κάτι που σημερα είναι εκ των ων ουκ άνευ) στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ). Για την ιστορία στο σκέλος αυτό μειοψήφισαν 11 Σύμβουλοι, και συγκεκριμένα οι Λ. Οικονόμου, Α. Τσαμπάση, Φ. Αρναούτογλου, Γ. Παπαμεντζελόπουλος, Ν. Σακελλαρίου, Α. Γκότσης, Α. Ράντος, Δ. Μπριόλας, Ε. Σαρπ, Π. Ράμμος και Ν. Μαρκουλάκης, τη γνώμη των οποίων υποστήριξε και ο Πάρεδρος Κ. Κουσούλης.Το σίγουρο είναι πως το θέμα θα απασχολήσει εκ νέου το ΣτΕ, πιθανότατα αυτή τη φορά και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.